De dagen gaan zo snel...

21 januari 2024

De dagen gaan zo snel en met een geheugen dat nog niet helemaal top functioneert is het af en toe knap lastig om de dingen bij te houden. Dat ik op dit moment zelf alleen m'n eerste verhaaltje kan lezen helpt niet met herinneren wat ik nou al wel had genoteerd en wat niet. Ik ga het gewoon al schrijvend proberen terug te halen. Maandag zijn we dus de hele dag in het Krugerpark geweest, echt geweldig mooi. 's Avonds of liever 's nachts dat onweer dus, wat een enorme klappen waren dat zeg! Nog nooit zoiets gehoord. De lichtshow van de bliksem leek wel een lasershow. De wind stond dusdanig dat een aantal kamers, waaronder die van mij tot op pakweg anderhalve meter naar binnen aardig nat waren geworden. De bedden stonden gelukkig een stuk verder de kamer in dus behalve natte voeten hebben we er niks aan over gehouden. De volgende ochtend vertrokken we alweer om 8 uur, zo'n beetje standaardtijd, richt eSwatini, hvoorheen Swaziland. Dus, paspoort laten zien bij het verlaten van Zuid-Afrika en een stukje verder lopen en je weer melden met paspoort bij eSwatini om hetzelfde riedeltje nog eens te doen, hetzelfde uiteraard de dag erna andersom. Voordat je echt eSwatini ingaat, dus eigenlijk in het stukje niemansland, is een Swazidorp nagebouwd. Het dorp is wel als authentiek nagebouwd maar verder moet je vooral niet verwachten dat je in een authentiek dorp terecht komt, er wordt gewoon een show opgevoerd, dit wordt overigens ook wel gezegd dus daar is niks op aan te merken. Zolang je het inderdaad gewoon kunt bekijken alsof je naar het theater gaat is het zeker wel erg leuk, fantastische stemmen trouwens! Vandaaruit zijn we doorgereden met nog een stop bij een glasblazerij, leuk om te zien en zeker ook mooie spullen maar zie dat maar eens heel te houden op de rest van je reis, ik heb er dus niks gekocht. Toen door naar het hotel, waar we rond een uur of 17.30 aankwamen. De kamers zijn daar in een hoek gebouwd dus we zaten allemaal lekker voor onze kamer met een drankje en konden elkaar zien en spreken als we wilden. Terwijl ik dit typ bedenk ik me dat het onweer in dít hotel was en niet in Hazyview :). Het eten was weer heel erg lekker en voor je het weet is het toch al weer relatief laat. Niet al teveel geslapen vanwege dat onweer dus en gisterochtend weer vertrokken naar Zuid-Afrika en meteen doorgereden naar Hluhluwe (wordt wel uitgesproken als Shjloeshjloewe maar de h hoort meer als de spaanse h te worden uitgesproken) voor weer een schitterende parkdrive. Dit park is mooier dan het Kruger maar we hebben wel wat minder dieren gezien. Maarrrrr de neushoorns die we gemist hadden in het Kruger stonden hier ineens vlak voor de wagen, geweldig. Inmiddels heb ik ook geleerd dat witte neushoorns zich veel makkelijker laten zien dan de zwarte, die we dus ook niet gezien hebben. Die verstoppen zich meer. Veel informatie gekregen ook weer en toen weer naar het volgende hotel. We kwamen aan in de stromende regen en het regent hier nooit.... dat is inmiddels de grap van de dag dat begrijp je. In een leuk restaurant gegeten, niet duur en weer superlekker Vanmorgen zijn we er met de boot op uit geweest op het Santa Lucia meer, stikt van de nijlpaarden waar we ook de nodige van gespot hebben. Was voor sommigen toch nog een hele kunst om ze op de foto en film te krijgen wat een hilarische situatie opleverde, een afgewaaid petje is nog even uit het water gevist. Het was heerlijk. Nu een vrije middag en ik moet nu even stoppen omdat ik heb afgesproken even het dorp in te wandelen met een stel. Wordt vervolgd.... 

We zijn alweer wat dagen verder( nu zondagavond rond 22 uur), mede door de drukke dagen en de niet altijd even goede wifi. En dan zit je dus ineens heerlijk op je terras boven het zwembad en aan zee, nu te donker om te zien maar horen doe je het uiteraard wel, heerlijk! Tikkie aan de frisse kant dus wel met vestje aan. Nu dus even al m'n aantekeningen opkalken. Hierboven schreef ik dat we naar het dorp zouden wandelen, eerst zijn we ook daar naar het strand gelopen, prachtig, van daaruit door naar het dorp, heel gezellig hier een drankje gedaan en daar een hapje gegeten. Sana Lucia staat erom bekend dat de nijlpaarden uit de rivier komen s avond en door het dorp lopen om op verschillende plekken te gaan grazen maar daar was het nu helaas te koud voor dus we hebben geen door het dorp wandelende nijlpaarden gespot. Vrijdag vertrokken we alweer om 8 uur, uitgebreide feestjes s avonds zit er niet echt in haha. Rond half 12 aangekomen in Durban. Het geluidssysteem van de bus is kapot en hopelijk kan dat hier gemaakt worden. We hebben dus even wat vrije tijd. Er was een winkelcentrum, aquarium (waar we niet in geweest zijn, daar was de tijd tekort voor), strand, restaurants, een pier, van alles wat. Vanaf hier kun je ook het stadion van Durban zien dat gebouwd is voor het WK 2010, het wordt nog steeds gebruikt voor verschillende spoten en er rijdt een soort treintje over de koepel waar vanaf je ook kunt bungeejumpen. Ooit moet Durban een favoriete vakantiebestemming zijn geweest waar je ook zeker nog tekenen van ziet maar helaas is ook hier weer niets onderhouden. De apartheid is weliswaar opgeheven maar eigenlijk is het nu voor iedereen slecht. Sterker, het is een soort omgekeerde apartheid maar daardoor ook veel verlies van kennis en ervaring. Samen met de enorme corruptie zorgt dat ervoor dat dit land zichzelf te gronde aan het richten is. Je ziet zelfs reclames voor bulletproof cars en dat blijkt een grote markt te zijn. Ook de werkgelegenheid is voor iedereen slecht, het werkloosheidscijfet ligt op 38% en omdat de arbeidsmarkt een afspiegeling moet zijn van de samenleving komen ook blanken moeilijk aan het werk. Zij zijn met 7% een minderheidsgroep. Zoals de geschiedenis hier verteld wordt is de apartheid meet een erfenis van de Engelsen dan van de Nederlanders, toch eens wat meer in verdiepen.. Tot op heden valt een groepsreis me niet tegen, ook omdat we een leuke groep hebben, maar of ik het ooit nog eens doe betwijfel ik. We zen wel heel veel maar er is weinig ruimte voor spontane dingen. Nou maakt dat in een onveilig land als dit niet zo heel veel uit want het wordt op zoveel plekken afgeraden om rond te wandelen, vooral 's avonds, dat je het toch niet snel doet. Op plaatsen waar er niet veel criminaliteit is moet je weer opletten voor dieren als nijlpaarden, luipaarden en krokodillen.. Het land(schap) is wel overal schitterend en heel vruchtbaar, doodzonde dat ze er zo'n bende van maken. Goed, terug naar de dag, na deze stop, het geluidssysteem werkt weer, zijn we naar een lokale markt gegaan. De verskant hebben we alleen even bekeken, complete geitenkoppen met en zonder haar, poten en heel veel vis, altijd leuk om te zien. Aan de overkant van deze (overdekte) markt de gebruikelijke zaken als kleding, tassen, sieraden enz enz en ook kruiden. Echt een stuk goedkoper dus daar heb ik wat van gekocht. Veel Indiërshier en daar viel niet mee te onderhandelen maar de aanhouder wint dus ik heb toch een extra zakje kruiden: chakalaka. Dat waren we al een paar keer tegengekomen in de supermarkt maar geen idee wat het was. Het blijkt een kruidenmengsel te zijn dat gebruikt wordt bij de groenten bij een braai en dus ook voor broodjes en chips en weet ik wat nog meer. Het smaakte lekker dus ik ben heel benieuwd wat ik ervan/mee ga maken als ik weer thuis ben. En toen was het weer tijd om door te rijden naar het hotel, ik ben alleen even de plaatsnaam kwijt maar het is in Drakensberg wat een grote bergketen is. Dezelfde bergketen waar de Nederlanders met de grote trek overheen moesten, sommige gedeelten zijn zo steil dat ze de ossenwagens uit elkaar moesten halen om ze eroverheen te krijgen. Onderweg nog even gestopt bij een mooie waterval. Voor de zaterdag staat de excursie naar Lesotho gepland. Thuis had ik bedacht dat ik die graag wilde doen, tot ik hoorde hoe de weg ernaar toe is .Heel veel slingerdeslang, slecht wegdek, naar boven en beneden, kortom, de ideale weg om hartstikke wagenziek te worden waar je dan nog wie weet hoe lang plezier van kan hebben. Ik sla dus maar over. Achteraf heb ik van verschillende mensen gehoord dat ze inderdaad misselijk zijn geworden en die hebben normaal nooit last van wagenziekte dus ik was erg blij met m'n keus. In en rond het hotel is ontzettend veel te doen dus ik had al bedacht lekker een rondje te gaan golfen en me te vermaken in het zwembad. Ook wel erg lekker om gewoon spontaan te kunnen bedenken wat je wanneer wilt gaan doen! De kamers vallen wat tegen maar zijn acceptabel, wel jammer dat er nergens zitjes zijn, de wifi is ronduit slecht, geen koelkast, geen heet water (is de 's middags opgelost) en het water is bruinig. In mijn kamer werkte de stopcontacten ook niet maar ook dat is opgelost na melding. Op dit complex hoef je dus niet bang te zijn voor criminaliteit maar is het oppassen geblazen met de bavianen, buiten eten is dus beslist geen optie. Ook hier is het eten weer ronduit goed, ik heb lekker op m'n gemak ontbeten, m'n laptop en telefoon ondertussen bij de receptie aan de lader laten leggen en nog maar een bakkie en een vers sapje. Nadat ik m'n spullen weer naar m'n kamer heb gebracht ben ik naar de golfbaan gelopen. Dat was een flinke tippel, vooral omhoog dus m'n warming-up had ik meteen gehad. Onderweg de nodige bavianen tegengekomen en een aantal arenden gezien maar die lieten zich helaas niet op de foto zetten. Bij de golfbaan aangekomen raakte ik al voordat ik me ging melden aan de praat met een man uit Durban die me niet alleen veel wist te vertellen over de holes maar me gewoon een van z'n golfsets te leen aanbood! Volgens hem was die beter dan wat er ter beschikking werd gesteld en ik mocht m gewoon weer bij de receptie inleveren. De baan zag er uitdagend uit, zowel wat betreft moeilijkheidsgraad (uuuuhhh, waar is de vlag???) als conditioneel, flinke afstanden met flinke hoogteverschillen. 9 Holes leek me dan ook meer dan genoeg, zeker met deze warmte. Ik heb er niet heel veel van gebakken en ook geen score bijgehouden maar gewoon voor de lol gespeeld en leuk was het. daarna had ik wel even een poosje zwembad verdiend vond ik, heerlijk. Eerder was ik onderweg ook nog een bordje 'Hippopool' tegengekomen dus dat wilde ik ook nog even gaan bekijken, er was me al verteld dat daar geen nijlpaarden zaten, niemand die me kon vertellen waar de naam dan op sloeg. Ook dit was weer een stukkie verder dan ik had gedacht, en uiteraard weer naar boven maar het was een mooie tippel met aan het eind de verrassing dat er dus en geen hippo's waren maar dat het ook geen pool was haha. Meer een bocht in een bergriviertje. Maar oh wat een uitzichten overal! Toen maar eens gaan borrelen met de rest van de groep die inmiddels (het was inmiddels rond 17 uur) weer terug waren. Ik had toen bijna 20 km in de benen. Toen hoorde ik dus de verhalen over de rit en het misselijk worden van een paar en was ik extra blij dat ik het zo had gedaan, ook omdat zo'n dagje voor mezelf toch wel erg lekker was.  En dan vandaag, zondag, uiteraard weer om 8 uur op pad en er staat ons een lange rit te wachten.  In eerste instantie verliep alles voorspoedig (hoewel veel wegen hier erg slecht zijn, veel waarschuwingsborden: potholes) tot we op een gegeven moment op politiewagens en een takelwagen stuitten. Er bleek een auto van de weg te zijn geraakt en naar beneden gevallen, wanneer precies wist niemand, of er nog mensen inzaten ook niet. Later bleek de auto ergens gisteravond of vannacht te zijn verongelukt en er zat een zwaargewonde vrouw in. De wagen moest dus omhoog getakeld worden en er werd gezegd dat dit wel 2-4 uur kon gaan duren. Omrijden was geen optie, dat zou nog langer in beslag nemen maar een paar pick-ups keerden om en zouden via een zandweg die ook door een riviertje liep gaan en nog laten weten of de bus daar ook doorheen zou kunnen. Dit bleek niet het geval. Al met al ging alles toch vlotter dan verwacht en waren we met 30-45 minuten weer onderweg. De opgetakelde auto was werkelijk een wrak, wat er met de vrouw is gebeurd, geen idee. Voor ons misschien even vervelend dat we moesten wachten maar we waren eens tuk beter af dan zij. Vandaag alleen wat heel korte (sanitaire) stops gemaakt en even snel wat eten en weer door want het was gewoon een lange rit. Maar wat een mooi hotel is dit. In eerste instantie kreeg ik helaas een kamer aan de straatkant zonder zitje en dus ook geen zicht op de oceaan, ik ben vriendelijk gaan vragen of ze niet toch stiekum nog een kamer met zeezicht hadden. Ik kreeg in eerste instantie dikke verontschuldigingen maar toch nee om later toch iemand aan m'n kamer te krijgen dat ze in elk geval voor vanavond/vannacht toch wat voor me had. En nu heb ik dus heerlijk een kamer boven het zwembad met zicht op zee, mie heppie. Morgen een vrije dag, we hebben er allemaal zin in.

Jouw reactie