Reis naar Koh Chang

Gistermorgen om 5 uur liep de wekker af. Heerlijk op m'n gemak ontbeten, koffie gedronken, gedoucht, de laatste dingetjes ingepakt en afscheid genomen. De rit naar het vliegveld in Chang Mai verliep geruisloos. En dan heb je een nationale vlucht, dan zouden de veiligheidsregels iets soepeler zijn... nou, laten we het maar niet over al die bijzondere veiligheidsmaatregelen hebben en hoe ze worden toegepast... het komt erop neer dat ik vandaag shampoo en tandpasta moet kopen, de ene schaar wel in moest leveren en de andere gewoon kon houden. Af en toe vraag ik me serieus na of ik m'n hoofd niet eens na moet laten kijken aangezien me de afgelopen tijd niet alleen een aantal keer is verteld dat er wat aan me mankeert maar ik ook steeds minder van mensen en de wereld ga begrijpen. Maar op het inleveren van wat spullen na verder een prima vlucht gehad. In Bangkok was het 30 graden en super vochtig, niet echt fijn. Op dit moment denk ik er dan ook sterk over om m'n tijd in Bangkok zo kort mogelijk te houden ipv daar nog wat rondneuzen. Ik heb het hier al nagevraagd en kan hier eventueel nog een nacht extra blijven. Dan zou ik alleen zondagavond in Bangkok zijn om maandagmorgen het vliegtuig naar Keulen te pakken. Niet dat het hier niet warm is, tegen de verwachting in warmer dan in San Pooloi ondanks dat ik direct aan zee zit (met op het moment dat ik dit schrijf een heerlijk (naar zee ruikend) zeebriesje en uitzicht op zwembad en zee), kopje koffie, ontbijtje en nu kopje thee erbij, het kon slechter!

Afijn, terug naar Bangkok... vanaf het vliegveld de taxi naar het busstation genomen waar ik een plaats in een Van kon kopen voor zo'n 7,50 voor een rit van ruim 5 uur, minder dan ik voor de taxi betaalde haha. En dat gaat dan weer op z'n Thais. Er wordt weinig tot niets verteld, je gaat gewoon rijden en hoopt maar dat je op de juiste plek terecht komt. Rond 17 uur werden we er ergens aan de kant van de weg uitgezet waar we bij wat op een gewoon huis leek een kaartje voor de ferry konden kopen voor 80 baht, het is werkelijk om te gillen. En dan hoor je weer niets, Van is inmiddels weg en wat er verder gaat gebeuren? Geen idee :) Voor het eerst kwam ik weer in aanraking met Nederlanders, 2 jonge meiden die zich wat druk liepen te maken omdat er niets werd verteld. Ik zei al, als ze wel wat vertellen heb je er nog niet veel aan aangezien het in Thai zou zijn geweest maar volgens hen spreken ze op de toeristische plekken goed Engels, mijn ervaring is anders maar mijn ervaring is ook dat het wel goed komt, gewoon rustig afwachten. En jawel, na enige tijd werden we weer achterin een soort open truck gedirigeerd en gingen we weer op weg om pakweg een half uur later inderdaad bij de ferry aan te komen.

Inmiddels begon de zon onder te gaan dus daar heb ik ook maar even wat foto's van gemaakt ook al doen die de werkelijkheid tekort. In het pikkedonker kom je dan aan de overkant aan. Taxi's zijn hier over het algemeen meer geregeld als bussen dan als privétaxi dus je stapt allemaal in dezelfde, ja, open truck zeg maar, en dan stopt hij op de diverse locaties. Sommigen moeten dan nog een stukkie lopen naar hun accommodatie, ik moest het verste weg en werd voor de deur afgezet. Dat ritje was in verhouding dan wel weer duur, zo'n 5 euro. En dan is het maar afwachten waar je terecht komt maar ik moet zeggen, het is helemaal niet verkeerd. Niet superdeluxe maar dat mag je voor dit geld ook niet verwachten maar een geweldig plekje met ontzettend vriendelijke mensen. Het was wel heel erg vreemd om in het Nederlands aangesproken te worden... blijken de eigenaren Nederlanders te zijn. Heel vreemd om weer Nederlands te horen en spreken maar het kon wel eens heel handig zijn ivm het regelen van m'n terugreis, vooral omdat de Wifi hier niet erg betrouwbaar is. Na gisteravond eerst een poosje prima verbinding te hebben gehad viel het daarna weg om pas vanmorgen weer te werken.

Ik was in San Pooloi natuurlijk vreselijk verwend met zowel m'n kamer als de beschikbaarheid over keuken, koelkast en wasmachine. De tijd hier zal dus wat duurder uitpakken aangezien ik buiten de deur moet eten en drinken maar de prijzen zijn meer dan redelijk. Net een flinke en lekkere omelet gehad voor zo'n 2 euro. En zo meteen moet ik toch de supermarkt opzoeken om shampoo en tandpasta te kopen dus daar kan ik ook water inslaan. Het is hier heerlijk rustig. Ook het Thaise personeel is supervriendelijk. De man die m'n omelet kwam brengen zag me bezig met dit reislog en was zwaar onder de indruk: 'Bloody good!' Haha, ze pikken wat op van al die toeristen. Ook erg grappig dat er zoveel verschil is in zowel uitdrukkingen als uitspraak tussen de verschillende regio's. Spreken ze in het noorden de r wel uit, hier is het een l. Zeggen ze in Chang Mai 'Tsjao' (afgekort van Sabaditsjao, klinkt als het Italiaanse Ciao) hier houden ze het op het Sabadikaa (of sabadikrab voor mannen). Waarbij de b een soort van mengeling van w en b is. Daarnaast is de klank ook nog belangrijk om het maar simpel te houden ;) Als je dus Thais van een Thai wilt leren kan het zomaar zijn dat je wat anders leert, afhankelijk aan wie je het vraagt. Ik heb gisteravond wat vergeleken met de eigenaren, erg grappig. Overigens zijn ze hier druk op zoek naar personeel.... verleidelijk.... maar helaas verdien je daar niet genoeg mee om je rekeningen thuis van te kunnen betalen dus geen optie.

Vooralsnog lijkt het erop dat ik hier de enige ben die alleen reist dus het kon wel eens een heel rustig weekje worden, hoewel ik gisteravond in de bar genoeg aanspraak heb gehad. Er is ook een pooltafel beschikbaar waar veel gebruik van wordt gemaakt dus ik ga me met alles prima vermaken denk ik zo. Nu eerst maar eens in de benen komen en op zoek naar de supermarkt...