ChangMai

Woensdagavond begon de reis... om vanmorgen dan om 6.15 uur in de tuktuk te stappen op het station in Changmai en om 7.00 uur dan eindelijk aan te komen op m'n plekje voor de komende 4 weken. 

De hele dag rondhangen op het vliegveld in Moskou was niet echt bijzonder, zoals gezegd, veel gehang. Wel erg leuk om nog wat uit te mogen pakken:

Om er redelijk laat achter te komen dat de gate die ik moest hebben toch nog zo'n 20 minuten lopen was... ai! Gelukkig had ik de boardingtijd ruim genomen en was ik dus keurig op tijd bij, op het laatst nog even veranderd, bij de gate. Had ik van Schiphol naar Moskou een vrij kleine airbus (met toch verrassend, relatief, veel, beenruimte, van Moskou naar Bangkok was het een ruime Boeing 777, inclusief dekentje, slippers en 2 maaltijden (waar ik er maar 1 van overgeslagen heb, vond ik toch wat veel). Waar het woensdagnacht een donkere nacht was en het licht gewoon uit werd gedaan, fijn als je net een boek zit te lezen, bleef donderdagnacht het licht gewoon aan. Lekker maar wat filmpjes gekeken, oortjes werden verstrekt en de films konden in het engels bekeken worden. De 8 1/2 uur waren dan ook eigenlijk best snel om en een half uur eerder dan verwacht stonden we al aan de grond.

Het vliegveld van Bangkok is groot! Het was dan ook een eind lopen naar immigratie en bagage maar een beetje beweging kon geen kwaad na al dat zitten. Immigratie was snel geregeld, koffer kwam er net aan toen ik bij de band kwam en de mensen zijn hier allemaal super vriendelijk en behulpzaam, jammer dat er geen vlucht meer vrij was naar Changmai... Dan maar met de trein. Er werd me duidelijk en vriendelijk verteld hoe ik 'downtown' kwam en welke trein/underground/trein ik moest hebben. Heel veel heb ik dus niet van Bangkok meegekregen, wel dat het best een vieze en stinkende stad is maar ook met ontzettend lieve vriendelijke mensen. Ik ben vaak zomaar aangesproken, of ze me konden helpen, waar ik naartoe ging, of het m'n eerste keer in Thailand was en ga maar door. Het openbaar vervoer is supergoedkoop. Wel duurt de treinreis naar Changmai volgens planning van 13.45 uur tot 4.05 uur en helaas, slaapcoupé en 1e klas waren niet meer beschikbaar. In de 2 uur die ik moest wachten voor de trein zou vertrekken heb ik wat rondgewandeld al ging dat in een voor mij zeer rustig tempo gezien de temperatuur, poeh wat een hitte! En dan kom je bij je trein:

Dit zou voor de komende 16 uur m'n onderkomen zijn. Vaste plaatsbewijzen, wel rechtop zitten. En dan kom je bij het volgende station en lijkt het toch zo te zijn dat dezelfde plaatsbewijzen meerdere keren worden verstrekt :). Dus er wordt hier en daar wat ingeschoven en geen mens die zich beklaagd, in tegendeel! Binnen de kortste keren lijken de mensen reisgenoten te zijn al kennen ze elkaar helemaal niet. Wat een ontspanning, wat een vriendelijkheid naar elkaar. En als je even om je heen staat te kijken waar je heen moet komen er direct minstens 3 mensen naar je toe om je je plek te wijzen. De meesten spreken geen engels (of in elk geval niet verstaanbaar :) ) maar dat maakt allemaal helemaal niets uit. Men kan in de meest vreemde houdingen slapen en hangen en om het jou wat comfortabeler te maken leggen ze gewoon je voeten op de bank (wel even je schoenen uit uiteraard). Voor westerlingen toch een vreemde gewaarwording dat de deuren van de trein gewoon openblijven en men daar gewoon staat, hangt of ligt... terwijl de trein gewoon op volle snelheid rijdt ;). Aankomsttijd zou 4.05 uur zijn, dit werd ruim 2 uur later maar geen onvertogen woord. Het was dus een heel lange reis, niet echt comfortabel maar ik had het niet willen missen! Wat heerlijk dat mensen ook zo vriendelijk en relaxed met elkaar en met situaties om kunnen gaan, als iedereen dat zou kunnen zou de wereld een heeeeeel stuk mooier zijn. Op het station in Changmai staan de mensen ook alweer klaar om je te helpen: waar moet je naartoe? Oh dat ken ik niet,m dat is ver weg, weet je, ik ga het gewoon aan 10 collega's vragen net zolang tot we iemand vinden die het wel weet. Ik had de schooleigenaar kunnen bellen maar het leek me nog wat vroeg daarvoor dus ik dacht een taxi te nemen. Dat werd dus een tuktuk. De chauffeur waarschuwde me dat het best ver weg was dus wel wat kostte... Snel rekenen vertelde me dat het me wel een heel tientje ging kosten :D Voor thaise begrippen best duur maar hey, wanneer zit je anders op een zaterdagmorgen om 6.15 uur in een tuktuk met een supergezellige chauffeur die je meteen van alles over de stad vertelt en aanwijst? Bleek ook hij toch net niet helemaal goed de weg te weten dus dat vraag je dan toch gewoon? Weer enthousiaste verhalen, mensen die je veel plezier wensen bij 'Mac', veel gelach en dus nog wat extra sightseeing.

En dan ben je om 7 uur dus waar je moet zijn. Eindelijk koffie! Je kamer staat al op je te wachten dus na de koffie en aanwijzingen waar je de rest van de tijd zelf je eten en drinken kunt bewaren, waar de markt is enz enz eerst heerlijk douchen, wat was ik daaraan toe! Je zou zeggen dat ik toch ook wel wat slaap kan gebruiken maar nee, nog ff niet. Gewoon lekker voor je kamer buiten zitten, met allemaal 'vreemde' vogelgeluiden, bakkie erbij en al die indrukken maar eens proberen een beetje onder woorden te brengen. Gisteravond blijkt het flink te hebben geregend en vanmorgen ook nog een beetje maar inmiddels is het ietwat bewolkt maar een heel aangename temperatuur. Met m'n winterjas in de kast hangend (die had ik in NL en Moskou écht wel nodig!) zit ik nu dus in een hemdje buiten. 

Ik neem er nog maar eens een bakkie koffie bij en geniet van de rust. Straks op m'n gemak naar de markt om wat eten en drinken in te slaan en verder vandaag maar gewoon alles lekker in laten werken. Morgen komen er nog meer studenten...